مسئولیت مدنی در تسبیب، نوعی مسئولیت مدنی است که بر اساس نظریه تسبیب ایجاد میشود. نظریه تسبیب، نظریهای است که بر اساس آن، هر کس که با فعل یا ترک فعل خود، سبب وقوع خسارتی به دیگری شود، مسئول جبران آن خسارت است.
برای اثبات مسئولیت مدنی در تسبیب، باید سه شرط را ثابت کرد:
- وجود فعل یا ترک فعل
- وجود رابطه علت و معلولی بین فعل یا ترک فعل و خسارت
- قابلیت جبران خسارت
فعل یا ترک فعل، باید سبب اصلی خسارت باشد. یعنی، اگر خسارت، بدون فعل یا ترک فعل، رخ نمیداد، یا شدت آن کمتر بود، فعل یا ترک فعل، سبب اصلی خسارت محسوب میشود.
رابطه علت و معلولی، رابطهای است که بین فعل یا ترک فعل و خسارت وجود دارد. این رابطه، باید به گونهای باشد که بتوان گفت، فعل یا ترک فعل، علت وقوع خسارت است.
خسارت، باید قابل جبران باشد. یعنی، باید قابل اندازهگیری و پرداخت باشد.
مسئولیت مدنی در تسبیب، یک مسئولیت سنگین است و میتواند موجب ضررهای مالی زیادی برای شخص مسئول شود. بنابراین، افراد باید در انجام اعمال و ترک اعمال خود، دقت بیشتری کنند تا از بروز خسارت جلوگیری کنند.
در تسبیب ،باید یک عنصر را وارد قضیه نماییم که امکان انتصاب رفتار به آن وجود داشته باشد.آن عنصر،عنصر تقصیر است.در تسبیب ،انتصاب ،انتصابی اعتباری است نه واقعی. در تسبیت بر خلاف مباشرت ،ما نیاز به تجزیه و تحلیل داریم و وجود تقصیر به ما کمک می کند که ما این رفتار را منتسب به مسبب ، و او را مسئول بشناسیم.بنابراین مبنای مسئولیت در تسبیب ،تقصیر است.
بدون دیدگاه